Ο Άρης Βελουχιώτης στη Λαμία (20 Οκτωβρίου 1944)

Ο Άρης Βελουχιώτης στη Λαμία (20 Οκτωβρίου 1944), Απόσπασμα από τον λόγο του

by POLITIKOI PROSANATOLISMOI on Friday, 18 February 2011 at 16:15 ·

«Αδέλφια, Έλληνες και Ελληνίδες της Λαμίας και της περιοχής της! …
Όπως βλέπετε, πρόκειται «να βγάλω λόγο».
Μα ο λόγος μου αυτός δεν θα μοιάζει καθόλου με τους λόγους που γνωρίσατε μέχρι σήμερα.
Δεν πρόκειται να σας υποσχεθώ ούτε πως θα σας φτιάξω γεφύρια ή ποτάμια, όπως σας υποσχόντανε πως θα σας φέρουν οι παλιοί κομματάρχες.
Ούτε και θα σας τάξω λαγούς με πετραχήλια...
Θ' αρχίσω σαν τα παραμύθια:


Κάποτε η γωνιά αυτή της γης που πατάμε και λέγεται Ελλάδα ήτανε δοξασμένη κι ευτυχισμένη κι είχε ένα πολιτισμό, που επί δυόμισι χιλιάδες χρόνια συνεχίζει να παραμένει και να θαυμάζεται  απ' όλο τον κόσμο.
Κανένας σοφός ή άσοφος δεν μπορεί μέχρι σήμερα να γράψει ούτε μια λέξη, αν δεν αναφερθεί στα έργα που άφησαν οι δημιουργοί αυτού του πολιτισμού, που λέγεται αρχαίος ελληνικός πολιτισμός.

Κάποτε, λοιπόν, η χώρα μας ήτανε δοξασμένη, μα αργότερα την υποδούλωσαν κι έχασε την παλιά της αυτή δόξα.
Μα ύστερα από κάμποσα χρόνια η χώρα μας σηκώθηκε στο πόδι κι ύστερα από σκληρούς αγώνες ενάντια στη σκλαβιά, πάλι λευτερώθηκε.

Στην εποχή της σκλαβιάς πέρασε σκληρά, μαύρα χρόνια και πολλοί «έξυπνοι», ανάμεσα στους οποίους και κάποιος Φαλμεράγιερ, ισχυρίστηκαν πως η ελληνική φυλή έσβησε κι ότι αυτή διασταυρώθηκε μ  άλλες φυλές, που δεν έχουν τίποτα το κοινό με την αρχαία ελληνική φυλή.
Μα ό,τι κι αν πούνε, αυτό δεν έχει καμιά αξία.
Την ελληνικότητά μας την αποδείξαμε.
Γεγονός είναι ότι η χώρα μας ξεσηκώθηκε και ξαναγένηκε πάλι λεύτερη 


Μα ο ελληνικός λαός δεν θα ’τανε αυτός ο λαός, ο λαός δηλαδή της χώρας της λευτεριάς και του πολιτισμού, αλλά λαός ζούγκλας, αν δεν έβγαζε μέσα από τα σπλάχνα του τους αρχηγούς εκείνους, που θα οδηγούσανε στη λευτεριά του.
Όπως βλέπετε, λοιπόν, όλοι -ξένοι και ντόπιοι- πάλεψαν για να μην ξεσηκωθεί ο λαός κι αποχτήσει τη λευτεριά του.

 Μέσα στα χρόνια της σκλαβιάς δε σταμάτησαν οι αγώνες.
Μικροί ή μεγάλοι.
Ένοπλοι ή όχι.
Κι ύστερα μέσα απ' αυτό το λαό ξεπήδησε ο μεγάλος βάρδος της επανάστασης, πού ύμνησε με τα τραγούδια του την ιδέα της εξέγερσης του έθνους, ο πρόδρομος της Φιλικής Εταιρίας:
ο Ρήγας.

Η αντίδραση τον σκότωσε, πριν προλάβει να φέρει σε πέρας τις αρχές του.
Μα ο σπόρος που έσπειρε βλάστησε σύντομα.
Σε λίγο, η Φιλική Εταιρία έγινε κι αγκάλιασε χιλιάδες Έλληνες…

Τίποτα δεν ήτανε ικανό να συγκρατήσει τη φλόγα για τη λευτεριά, που έκαιγε μέσα στις καρδιές του λαού μας.
Έτσι, στα 1821, άρχισε η επανάσταση.

Στο άκουσμα της εξέγερσης όλοι οι ισχυροί της γης, ξένοι και ντόπιοι, τρόμαξαν  και,
χρησιμοποιώντας όλα τα τερτίπια, προσπάθησαν να πνίξουν την επανάσταση.
Μα γελάστηκαν.
Επί 7 ολόκληρα χρόνια πάλεψαν οι προπάτορες μας, παρά το γεγονός ότι η ελληνική αντίδραση, δυο φορές, το 1823 και 1825, οργάνωσε τον εμφύλιο πόλεμο για να σπάσει ακριβώς τους αγώνες αυτούς 

(Για το αλβανικό έπος, αναφερόμενος στην ηγεσία της χώρας μας, λέει:)
…Δεν πίστευαν στις δόξες του στρατού μας, στο θάρρος, στην τόλμη, στην αυταπάρνηση και τον ηρωισμό του, που πολεμούσε με φλόγα ενάντια στο φασισμό, νηστικός και ξυπόλυτος πάνω στα βουνά της Αλβανίας με τη βοήθεια όλου του ελληνικού λαού.
Αυτοί δεν πίστευαν σ' αυτά και περιμένανε πως θα καμφθεί.
Γι  '  αυτό το έπος της Αλβανίας είναι ολοκληρωτικά έργο του λαού 
Μα ο λαός μας δεν ήτανε σε θέση να συνεχίσει το έργο του αυτό.
Όσο φλογερά κι αν ήτανε τα στήθη του, η φλόγα αυτή δεν θα άντεχε στα σιδερόφρακτα μεγαθήρια των φασιστών, μια που είχε μέσα του και την προδοσία των ηγετών του.
Έτσι αναγκάστηκε να υποκύψει, μα όχι σαν ηττημένος.
Γιατί αυτή η συνθηκολόγηση που έκαναν, υπογράφηκε πριν ακόμα πολεμήσει ο στρατός μας.
Αυτή δεν ήτανε ήττα του λαού μας, μα ήττα και χρεωκοπία των καθεστώτων που μεσολάβησαν από το 1821- 1941...

Έτσι ήλθαν οι Γερμανοί στον τόπο μας και μας σκλαβώσανε… 
Μια μαυρίλα πλάκωνε τον ελληνικό ορίζοντα.
Κανείς δεν ήξερε τι θα έφερνε η αύριο και πώς θα ξεφεύγαμε από τη σιδερένια τανάλια που μας έσφιγγε.
Κείνοι που νιώθανε βρισκόντανε στις φυλακές και τα ξερονήσια...

Η λευτεριά δεν κερδίζεται με ξόρκια, αλλά με αγώνες και θύματα!..

Μαζί με την πρώτη ομάδα των Άγγλων αλεξιπτωτιστών τραβήξαμε κι ανατινάξαμε το Γοργοπόταμο.
Ο αρχηγός των συμμαχικών στρατευμάτων της Μ. Ανατολής, στρατηγός Ουίλσον, δήλωνε ανοιχτά, ότι οι επιτυχίες των συμμάχων στην Αφρική οφείλονται κατά 80% στην ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου, γιατί αυτή εμπόδισε την αποστολή γερμανικών ενισχύσεων και εφοδιασμού


δεν χρειάζεται κανένας θρόνος, μα δημοκρατία για να προκόψει η Ελλάδα μας.

Σεβόμαστε τη λαϊκή θέληση.

Το δεύτερο ράπισμα πρέπει να δοθεί στις εκλογές, που θα καθορίσουν το πολίτευμα της χώρας μας.
Εμάς, η μόνη μας φιλοδοξία είναι να ’μαστε υπηρέτες του λαού.
Γι' αυτό θα σεβαστούμε την ετυμηγορία σας, όποια κι αν είναι αυτή.
Μα έχουμε αυτές τις απαιτήσεις:
Να ψηφίσει ο λαός ανεπηρέαστα και να σεβασθούν το λαό.
Αν αυτά δεν εκτελεστούν, τότε σας υποσχόμαστε ότι πάλι θα ξαναβγούμε στο βουνό.
Μα είμαι βέβαιος ότι αυτά δεν θα συμβούν.
Γιατί ο λαός μας χειραφετήθηκε πια.
Δοκιμάσθηκε και ξύπνησε.
Θ' ακολουθήσει τους δρόμους που του δείχνουμε και που μοναδικά τον συμφέρουν.
Με την πεποίθηση αυτή, τελειώνοντας, σας καλώ να φωνάξουμε:


-Ζήτω ο κυρίαρχος λαός μας!    

ΣΗΜ.: Δεν είμαι, ακόμα, κουμουνιστής...
ΣΗΜ.2: Oμοιότητες με σημερινά γεγονότα είναι καθαρά θέμα συμπτώσεως